Абзал аға Тамада кітабынан

Шақырып асқақ арман, дулы дүрмек,

Жүресіз жүректерден жылу іздеп.

Алатау – арқа сүйер ағамызсыз,

Жалғайтын жолыңызды ініңіз көп.

Ізетті қалпынан еш өзгермеген,

Инабатты, көлденең сөзге ермеген.

Жақсылық жасадым деп дандайсымас,

Бәрінде парасатпен безбендеген.

Мәрт жүрек әспеттеген сырласын әр,

Қозғалмас тау қозғалса тұлғасы бар.

Өзіңдей көріп жұрттың барлығын да,

Жасауға бір жақсылық күнде асығар.

Дауырығып бостан босқа ісінбеген,

Өзгеге көлеңкесін түсірмеген.

Адамсыз шен-шекпенге қызықпаған,

Әр сөзің дәлелденген ісіңменен.

Бүкіл жұрт мәрттігіңді қылған аңыз,

Алтынмен жазылыпты жылнамаңыз.

Құрметтеп, хан көтеріп төбемізге,

Ағажан, өзіңізден үлгі аламыз.