Күләш Ахметова Ініме

Мен көрмесем деп ем,

Төккенін көзіңнің мол мұң,

Шыққанын сөзіңнің солғын,

Менің өмірім бір кітап десем,

Үлкен ғой онда өзіңнің орның.

Бар күйі шертілген жоқ

Жастықтың сазының да әлі,

Жайлауым жазы құмындағы,

Сен бір қызық тараусың, інім!

Өмірімнің мазмұнындағы.

Мен саған саясын тіледім

Шаңқайда шынар талдың да,

Өкпелетсең де, кінә арта алдым ба?

Үмітімді ақтадың ба сен?

Жылағанда қуанта алдың ба?

Жаман болсаң мені де құлатасың,

Жақсы болсаң аспанға шығарасың да,

Өмірде әлі талай сыналасың да.

Менің кітабымның жақсы болуы

Саған байланысты, ұға аласың ба.

Өрмекшінің ізіндей ойнар

Санамды сызып торлайды,

Бір сазды үзіп толғайды,

Сен бақытты болмасаң, інім,

Менің өмір кітабым қызық болмайды.